Przejdź do zawartości

Hayes Jones

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hayes Jones
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1938
Pontiac

Wzrost

180 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 1964 lekkoatletyka
(bieg na 110 m przez płotki)
brąz Rzym 1960 lekkoatletyka
(bieg na 110 m przez płotki)
Igrzyska panamerykańskie
złoto Chicago 1959 bieg na 110 m przez płotki
złoto Chicago 1959 sztafeta 4 × 100 m

Hayes Wendell Jones (ur. 4 sierpnia 1938 w Pontiac, w Michigan[1]) – amerykański lekkoatleta płotkarz, mistrz olimpijski.

Nie miał dobrych warunków fizycznych do biegu na wysokich płotkach, bo mierzył tylko 180 cm, ale rekompensował to nienaganną techniką, szybkością i doskonałym startem.

W 1959 zwyciężył w biegu na 110 metrów przez płotki oraz w sztafecie 4 × 100 metrówna igrzyskach panamerykańskich w Chicago[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie zdobył brązowy medal w biegu na 110 metrów przez płotki (wyprzedzili go rodacy Lee Calhoun i Willie May)[1]. Był w składzie sztafety 4 × 100 metrów, która 15 lipca 1961 w Moskwie ustanowiła rekord świata wynikiem 39,1 s[3].

Zwyciężył w biegu na 110 metrów przez płotki na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio ustanawiając rekord olimpijski czasem 13,6 s[1].

Był mistrzem Stanów Zjednoczonych (AAU) w biegu na 120 jardów przez płotki w 1958, 1961 i 1963 oraz w biegu na 110 metrów przez płotki w 1960 i 1964[4], a także akademickim mistrzem USA (NCAA) w biegu na 120 jardów ppł i 220 jardów przez płotki w 1959[5].

Po zakończeniu kariery sportowej pracował m. in jako dyrektor ds. rekreacji Nowego Jorku, a następnie a jako dyrektor przedsiębiorstwa transportu publicznego w Detroit[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Hayes Jones [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-15] (ang.).
  2. ↑ Steven Olderr: The Pan American Games / Los Juegos Panamericanos. A Statistical History, 1951–1999 / Una Historia Estadística, 1951–1999. Jefferson, North Carolina & London: McFarland & Company, 2005, s. 8, 16. ISBN 978-0-7864-4336-9. (ang.).
  3. ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 134 [dostęp 2020-08-15] (ang.).
  4. ↑ United States Championships (Men 1943–) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-08-15] (ang.).
  5. ↑ NCAA Division I Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-08-15] (ang.).
Mistrzowie olimpijscy w lekkoatletyce (bieg na 110 metrów przez płotki)
Mistrzowie igrzysk panamerykańskich w biegu 110 metrów przez płotki

Portal:Lekkoatletyka

Mistrzowie igrzysk panamerykańskich w sztafecie 4 × 100 metrów

Portal:Lekkoatletyka

Mistrzowie Stanów Zjednoczonych w biegu na 110 metrów przez płotki
1876–1878
New York Athletic Club
1879–1888
NAAAA
1888–1979
Amateur Athletic Union
1980–1992
The Athletics Congress
od 1993
Mistrzostwa USA

Portal:Lekkoatletyka

  1. ↑ a b W 1888 odbyły się mistrzostwa NAAAA i AAU
  2. ↑ a b c d e f g h i j k Oznacza lata, w których mistrzostwa były również eliminacjami do igrzysk olimpijskich, w innych latach były to odrębne imprezy
Biegi na 120 jadrów (109,728 metra) rozgrywano w latach – 1876–1927, 1929–1931, 1953–1955, 1957–1958, 1961–1963, 1965–1967, 1969–1971; Flaga obok nazwiska oznacza narodowość zwycięzcy, inną niż amerykańska
Halowi mistrzowie Stanów Zjednoczonych w biegu na 60 metrów przez płotki
1910–1979
Amateur Athletic Union
1980–1992
The Athletics Congress
od 1993
Mistrzostwa USA

Portal:Lekkoatletyka

  1. ↑ Nie rozegrano
Dystansy zmieniały się z biegiem lat. W latach 1910–1932 i 1941/1942 biegano na dystansie: 70 jardów (64,008 m), 1933–1939 – 65 metrów, 1942–1986 – 60 jardów (54,864 m), 1987–1990 – 55 metrów, od 1991 – 60 metrów. Zawody miały charakter otwarty, co oznaczało, że mogli w nich występować zawodnicy z innych krajów.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hayes_Jones&oldid=74786837”